Die twee woorden, spelen en toegankelijkheid, lijken niets met elkaar te maken te hebben. Wat hebben spelende kinderen (waarom stoppen we daar mee als we ouder worden?) en een toegankelijke samenleving nu met elkaar te maken? Nou, eigenlijk alles.
Jong geleerd is oud gedaan, toch? En bij een oude bekende zeggen we toch ook wel eens dat je daar nog mee geknikkerd hebt? Zoals oud-minister Rick Brink van Gehandicaptenzaken zegt: “Ik doe mee (met de Mega Wandel Marathon) omdat ik het belangrijk vind dat we de positie van kinderen met een handicap versterken. Als we een inclusieve samenleving willen zijn, dan moeten we bij kinderen beginnen. Bij hen begint bewustwording en start contact. Zo leren kinderen dat niet iedereen eruitziet zoals zijzelf.”
Het is mijn missie om van Nederland het meest toegankelijke land te maken. En als je weet dat die toegankelijkheid en inclusie start met bewustwording en contact, dan is het logisch dat ik de laatste maanden druk bezig ben geweest met het project Speelkanjers. Bij dit project ontwikkelen we speelboxen die er voor zorgen dat kinderen met en zonder handicap samen gaan spelen.
En als je het als kind logisch vind om rekening te houden met een eventueel handicap, dan doe je dat als volwassene nog steeds. Dus op naar een inclusieve en toegankelijke samenleving!
“Samen maken we toegankelijkheid vanzelfsprekend”
Mijn missie is om van Nederland het meest toegankelijke land te maken. Wil je weten hoe jij daar aan zou kunnen bijdragen? Neem contact met me op.