Gisteren stond dit artikel in het AD. Daarin staat dat de gemeente Molenlanden meer aandacht wil gaan besteden aan de toegankelijkheid van de gemeente. Dat is natuurlijk goed nieuws, maar het mooie is dat de gemeente verder wil gaan.
Wat mij betreft zit de kern in de oproep van de burgemeester om vooral door de bril van de ander te kijken. Hij geeft zelf aan dat ook hij regelmatig de kliko aan de straat zet, zonder zich af te vragen of er dan nog een rolstoel langs kan. En zo zie je in de praktijk veel meer. Fietsen op een blindegeleideroute en een geparkeerde auto voor de invalideinrit zijn maar een paar andere voorbeelden.
Als je wat vaker door die andere bril kijkt, kan je toegankelijkheid vaak op een hele eenvoudige manier verbeteren. Je fiets net even ergens anders neerzetten is soms al een wereld van verschil. Maar is dat makkelijk? Nee, want jij bent (gelukkig!) niet gehandicapt.
Verplaatsen in de ander gaat misschien ook nog wel een stapje verder. Denk je bijvoorbeeld eens in hoe het voor je is als je over straat loopt en regelmatig zou zien dat je ergens niet naar toe kunt. Bijvoorbeeld niet halverwege even oversteken om dat er nu juist daar geen inritje zit. Of een winkel niet in kan omdat de drempel te hoog is. Of in een restaurant iedere keer moeten vragen wat er op de kaart staat omdat je hem niet zelf kunt lezen.
Hoe voelt dat? Ik denk niet fijn. Rekening met elkaar houden dus!
Wil je meer weten wat de gemeente Molenlanden te zeggen heeft? Lees dan voor het artikel. En zet net als de burgemeester je kliko vanaf nu zo neer dat er op de stoep voldoende ruimte overblijft voor een rolstoel.
“Samen maken we toegankelijkheid vanzelfsprekend”
Mijn missie is om van Nederland het meest toegankelijke land te maken. Wil je weten hoe jij daar aan zou kunnen bijdragen? Neem contact met me op.